Poniżej można: 1.złożyć intencję mszalną za żyjących lub za zmarłych; 2. przekazać ofiarę na rzecz klasztoru; 3. przekazać ofiarę „na tacę”.. W zamówionych za pomocą poniższego formularza intencjach zbiorowych modlimy się podczas mszy św. konwentualnych w dni powszednie o godzinie 12:00, a w niedziele (i niektóre uroczystości) o godzinie 10:30. Kościół kapucynów (ul. Loretańska 11) - spowiedź w piątek od 15.30 do 21.30, w sobotę od 6.30 do 12.30. Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa (ul. Kopernika 26) - możliwość Szczepana w Prato. Katedra w Prato ( wł. Duomo di Prato) to główna katolicka świątynia oraz siedziba biskupa w toskańskim mieście Prato. Poświęcona jest św. Szczepanowi, pierwszemu chrześcijańskiemu męczennikowi. Jest to jeden z najstarszych kościołów w mieście, jego początki sięgają X wieku, wznoszono go w kilku etapach Vay Tiền Trả Góp Theo Tháng Chỉ Cần Cmnd. plan gotyckiego kościoła św. Szczepana wg rekonstrukcja gotyckiego kościoła św. Szczepana i późnogotyckiego budynku szkoły parafialnej, Cracovia 3d Historia W 1302 roku po raz pierwszy w źródłach pisanych wspomniana została krakowska ulica św. Szczepana, sam kościół natomiast wzmiankowano w 1310 roku oraz w spisach świętopietrza z lat 1325 – 1327. Wymienił go także dokument biskupa Grota z 1327 roku, wyznaczający granice czterech najstarszych krakowskich parafii. Przyjmuje się, iż gotycka budowla powstała około 1300 roku, na miejscu starszego, jeszcze przedlokacyjnego kościoła (czyli przed 1257 rokiem). Budowa prawdopodobnie ciągnęła się przez cały XIV wiek i jeszcze w kolejnym stuleciu prowadzone były jakieś bliżej nieznane prace budowlane (być może zakładanie sklepień). W XV wieku prawo patronatu kościoła należało do króla, lecz w 1583 roku został on przekazany przez Stefana Batorego jezuitom. W 1655 roku podjęto decyzję o przebudowie kościoła w stylu barokowym z inicjatywy kanclerza wielkiego koronnego Stefana Korycińskiego. Miała ona objąć jedynie wnętrze świątyni z pozostawieniem gotyckich murów zewnętrznych. Dwa lata późnej Koryciński w testamencie pozostawił zapis o przeznaczeniu funduszy na odnowienie i przebudowę prezbiterium. Prace te wraz z przekształceniem zakrystii podjęto jednak dopiero w 1667 roku i zakończono w 1692. W 1732 roku kościół odebrano jezuitom, a w roku 1748 przekazano Akademii Krakowskiej. Przez kolejne lata podupadał on i niszczał, parafię św. Szczepana przeniesiono do kościoła karmelitów na Piasku, wyposażenie przeniesiono do innych kościołów lub sprzedano, aż ostatecznie w 1802 roku opuszczoną budowlę rozebrano. Architektura Kościół usytuowany był ukośnie w stosunku do średniowiecznej siatki ulic i otoczony starszym od niego cmentarzem. W narożniku cmentarza wznosił się późnogotycki budynek szkoły parafialnej, ufundowany przez Macieja Miechowitę na początku XVI wieku, na miejscu starszego, drewnianego, który spłonął w 1494 roku. Kościół wzniesiono z cegły układanej w wątku wendyjskim, w formie budowli halowej składającej się z korpusu na planie krótkiego prostokąta o wymiarach 17,6 x 15,2 metra, węższego i niższego czworobocznego prezbiterium oraz prawdopodobnie niedużej kruchty przy fasadzie zachodniej. Całość opięta została przyporami, pomiędzy którymi przepruto ostrołukowe okna. Wnętrze korpusu podzielone było na dwie nawy ustawionymi pośrodku filarami. Wymiary kościoła skłaniają do przypuszczenia, iż było to założenie dwufilarowe. Przy domniemaniu że korpus nawowy wzmacniały trzy pary przypór, to we wnętrzu prawdopodobnie założone były sklepienia trójpodporowe, przykryte wysokim dwuspadowym dachem. Stan obecny Kościół św. Szczepana nie zachował się do czasów współczesnych, mieścił się on w południowo – wschodniej części dzisiejszego, niezabudowanego placu Szczepańskiego. Pod nawierzchnią placu wciąż znajdują się relikty fundamentów budowli. pokaż zabytek na mapie powrót do indeksu alfabetycznego bibliografia: Goras M., Zaginione gotyckie kościoły Krakowa, Kraków 2003. Marek M., Cracovia 3d. Rekonstrukcje cyfrowe historycznej zabudowy Krakowa, Kraków 2013. Blog Strona głównaKościół św. Szczepana Kościół św. Szczepana - informacjeHenryka Sienkiewicza 19 - Kraków tagi: kościół Adres - dokładne informacje. Kraj: Polska Województwo województwo Małopolskie Dzielnica: Krowodrza Miasto: Kraków Kod pocztowy: 30-033 Ulica: Henryka Sienkiewicza 19 Najnowsze wpisy blogowe Podobne miejsca oraz firmy zlokalizowane okolicy miasta Kraków. Zobacz najpopularniejsze popularne miasta zyskujące na Popularności w Polsce: Kraków, Warszawa, Katowice, Bydgoszcz, Zakopane, Wrocław, Poznań, Kielce, Gdańsk, Gdynia, Łódź, Opole, Sprawdź również inne miasta: Złoczew, Zelów, Zdzieszowice, Zakliczyn, Wysoka, Wielichowo, Wasilków, Tyczyn, Tuszyn, Trzcianka, Tolkmicko, Tarczyn, Świnoujscie, Świętochłowice, Świecie, Poniatowa, Polanów, Płock, Pieszyce, Ostrów Wielkopolski, Olszyna, Olawa, Nowe Brzesko, Nowa Ruda, Nisko, Nidzica, Mrozy, Modliborzyce, Mikołajki, Międzybórz, Miasteczko Śląskie, Lubniewice, Lubień Kujawski, Łabiszyn, Kwidzyn, Kunów, Krotoszyn, Kornik, Konstantynow Łódzki, Jeziorany, Jelenia Góra, Jaworzno, Jastrowie, Gorzów Wielkopolski, Frombork, Dzierzoniów, Dobra-Powiat-Lobeski, Dębno, Darłowo, Brzeg Dolny, Bolków, Biłograj, Bierutów, Barlinek Popularne kategorie zyskujące na popularności w Polsce: KOŚCIÓŁ ŚW. SZCZEPANA Plac Szczepański to jeden z artefaktów krakowskiego Starego Miasta, gdzie tylko nazwa wskazuje, iż funkcjonował w tym miejscu kościół. Podobną genezę miały nazwy: Plac św. Marii Magdaleny, ul. św. Sebastiana, ul. św Gertrudy, ul. św Wawrzyńca na Kazimierzu, czy Plac Słowiański. Lokowany przez księcia krakowskiego Bolesława Wstydliwego w XIII wieku kościół pw. św. Szczepana, pierwszego męczennika chrześcijaństwa, umiejscowiony został na zachód od wyznaczonego areału Rynku Głównego. Zakres parafii obejmował 22 kilometry kwadratowe, sięgając poza ulice ówczesnej zachodniej części Krakowa: Kawiory, Czarna Wieś, Nowa Wieś, Łobzów, Krowodrza, aż po Bronowice i Zielonki. Do parafii należały zbudowane w latach późniejszych kościoły: OO. Karmelitów na Piasku, Piotra i Pawła na Garbarach, OO. Reformatów na ul. Reformackiej, Wizytek na ul. Krowoderskiej, OO. Kapucynów na ul. Loretańskiej, OO. Zmartwychwstańców na ul. Łobzowskiej. Wybudowana w stylu gotyckim świątynia - kościół św. Szczepana - nie odbiegała wizerunkowo od innych z tego czasu krakowskich kościołów, jako budulec wykorzystano paloną cegłę oraz kamienne ciosy z Dobczyc i Krzemionek, pierwotny poziom Placu Szczepańskiego był, podobnie jak pierwotny poziom Rynku Głównego, około 3 metry poniżej dzisiejszego. Wokół kościoła św. Szczepana działał cmentarz, zlikwidowany dopiero około roku 1800 edyktem władz austriackich. W XV wieku na cmentarzu dobudowano kaplicę św. Mateusza i Macieja z ołtarzem Piotra i Pawła. Od XV wieku działała w parafii szkoła, funkcjonowała plebania, budynki zajmowały prawie cały dzisiejszy plac. Sam kościół silnie podkreślał tak ważny dla czasów średniowiecznych kult relikwii, otrzymał nadanie na wieczyste odpusty, tworzyła bractwo 11 tysięcy Dziewic pod wezwaniem św. Urszuli. Kult św. Urszuli przybył do Krakowa z Kolonii, krakowskie zgromadzenie pod wezwaniem świętej po raz pierwszy wzmiankowane jest w dokumentach w 1387 roku. Zachowany pergamin z 1409 roku utwierdza biskup Tomasz z Agry, w treści dokumentu potwierdza się przywilej 40-dniowego odpustu dla wiernych, którzy wyspowiadają się i w niedzielę uczestniczyć będą w uroczystej mszy ku czci św. Urszuli i 11 tysięcy Dziewic. Msza święta ze spowiedzią w szczególnie świąteczne dni, a to Zielone Święta, czy Wielkanoc skutkowała odpustem 100-dniowym. Upadek bractwa, którego główne święto przypadało na 21 października, dzień wspomnienia św. Urszuli w Kościele Katolickim, przypada na czasy rozwoju ruchów reformacyjnych, zataczające coraz szersze kręgi zwątpienie w świętych obcowanie i odrzucenie kultu relikwii. Poszczególne ołtarze w kościele były związane z określonymi cechami, związanymi w kongregacje - garncarzy, krupników, garbarzy czerwonych i białych. W dobie baroku wokół głównego korpusu świątyni dobudowano kaplice. Wiek XVII to również czas intensywnych prac nowych zarządców obiektu - zgromadzenia jezuitów, którzy otrzymali do dyspozycji kościół św. Szczepana oraz kościół św. Barbary. Powstała wówczas kaplica św. Stanisława Kostki oraz św. Ignacego Loyoli z fundacji kanclerza wielkiego koronnego Stefana Korycińskiego (podobno na żądanie fundatora miała być wzorowana na Kaplicy Zygmuntowskiej, wyłożona marmurem i bogato zdobiona). W 1585 roku król Stefan Batory wydaje jezuitom pergamin, przekazujący im pieczę nad całością zabudowań Placu Szczepańskiego. Stowarzyszeniu zależało na dużej ilości miejsca, potrzebowali przestrzeni przede wszystkim dla nowicjatu, który działał przy prężnie rozwijającym się pod opieką króla zakonie. Niemniej jednak zarząd jezuicki był na tyle niezadowalający, iż wyjęto kościół i parafię spod administracji generała w 1732 roku, a więc na 40 lat przed kasacją zakonu. Stan techniczny budynków w obrębie kościoła św. Szczepana był w zatrważającym stanie, co doprowadziło do decyzji władz austriackich o rozbiórce wszystkich zabudowań i likwidacji cmentarza. Planowana budowa w tym miejscu koszar wojskowych nie doszła do skutku, plac pozostał pusty, zapełniając się jedynie przekupkami w dni targowe. Ale 11 października 1801 roku w kościele św. Szczepana odprawiono ostatnie nabożeństwo, świątynię egzekwowano, część wyposażenia trafiła do kościoła św. Marka, część do OO. Karmelitów na Piasku, dokąd przeniesiono parafię, niektóre przedmioty trafiły na ogólną licytację. Kościół św. Szczepana przestał istnieć, parafia bez budynku funkcjonowała w latach 1801-1939, nowy kościół parafialny na ul. Sienkiewicza został konsekrowany w 1938 roku przez kardynała Adama Stefana Sapiehę.

kraków kościół św szczepana